Omegle conversation log
2009-05-12
Connecting to server...
You're now chatting with a random stranger. Say hi!
Stranger: hi how are you
You: hi im fine
You: you
You: ?
Stranger: me too
Stranger: m f?
You: fem
Stranger: male
Stranger: from turkey
Stranger: you?
You: no
You: from spain
Stranger: age?
You: 29
Stranger: 21
Stranger: do you wanna talk:D
You: from turkey?
Stranger: yes
You: i ve been there before
You: istanbul
Stranger: why you here?
You: i was traveling
Stranger: have you married:)
You: :)
You: not yet
Stranger: perhaps you wanna talk on msn:)
You: i dont think so
You: :)
Stranger: why perhaps we will marry haa:D
You: :D
Stranger: lets give it:)
You: you r a little younger than me
You: :)
Stranger: i am football player :D
Stranger: maybe i ll come spain
You: really?
Stranger: not now maybe future:D
You: are you playing premier leauge or something i dont what you call it in turkey
Stranger: yes super leugea but i am team B
You: i know about fenerbace some
Stranger: big team:D
You: which team are you playing for
You: ?
Stranger: sakarya you cant know it
You: i never heard :)
Stranger: but nıhat played here:)
Stranger: you must know nıhat
Stranger: he is the man
You: nihat?
Stranger: yes
Stranger: el turko
You: yeah i remember
You: :)
Stranger: what is your job?
You: graphic designer
Stranger: it is cool
Stranger: i am student in university also:D
Stranger: civil engineering
Stranger: but it is so hard
Stranger: sooooo hard
You: oh thats cool too
Stranger: what you design in this days?
You: several things
You: corporate id
You: magazine ads
Stranger: :D
Stranger: describe yourself
Stranger: are you beauty:D
You: yes im beauty :)
Stranger: haha
You: 1.75 cm tall
Stranger: not bad
Stranger: i am 1.84
You: ohh
You: :)
Stranger: fit body you know:D
You: oh yeah
You: :)
You: im still fit as well
You: :)
You: im playing tennis
Stranger: oo ıt ıs cool
You: that makes me fit
Stranger: yes it buıld legs:D
You: yeah thats why i have no sellulite problem :D
Stranger: hahaha
Stranger: lets talk on msn not cam i wanna see your pic please:)
You: sorry i got to go
You: halı saha maçım var hacı
You: :D
Your conversational partner has disconnected.
you olup bu konuşmayı gerçekleştiren brada'ma çok teşekkür ediyorum , sayesinde geleceğin inşaat mühendisi , şimdilerin 2. lig topçusu arkadaşımızın ingilizce tabirleriyle beni benden almıştır , fit body you know :)
12 Kasım 2009 Perşembe
1 Kasım 2009 Pazar
Şarkılarımızı Yalnız Bırakın
Geçen ay Seda Sayan’ın sunduğu Susma isimli programda, stüdyoda yer alan özel dedektifin kabul etmemesine rağmen adını anmak bile istemediğim şahsın işlediği o korkunç cinayet satanizme bağlandı. Metal konserlerinin gösterildiği ve kim oldukları belli olmayan kiralık aktörlerin metal’i hedef gösteren demeçlerinin verildiği bir VTR de hazırlanmıştı. Bu cinayette bir müzik türünü ya da satanizm gibi marjinal bir inancı çağrıştıracak en ufak bir şey olmadığı halde bu VTR’yi döndürüp döndürüp durdular. Aynı günlerde Kanal 1’de “Kelime Oyunu” isimli bir yarışma... Soru şu: “Uzun saç ve siyah tişörtle özdeşleştirilen mistik inanç nedir?”. Yanıt ise: “Satanizm”! Güya yarışmacıların Türkçe bilgisini sınayan, bilimsel olduğunu iddia eden yarışmada sorulan bu soru bile medyanın halkımız üzerinde nasıl bir önyargı yarattığının bir kanıtı gibi.
Bu önyargıyı 1998’de inşa etmeye başladılar. Alman Lisesi’nde okuyan iki genç intihar etmiş, intihar etmeden önce de duvara “We Don’t Belong Here” yazmışlardı. Bu mısralar satanizmle uzaktan yakından alakası olmayan alternatif rock grubu Radiohead’in çaresiz bir aşkı anlattığı ‘Creep’ şarkısına aitti. Gençleri intihara sürükleyen şey müzik olamazdı, üstelik dinledikleri müzik de heavy metal değildi ama basın bu olaydan yola çıkarak suni bir “öcü” yaratmaya niyetlenmişti bir kere. Kurdukları korku imparatorluğu ne kadar ürkütücü olursa, o kadar rant elde edebilirlerdi. O yüzden genç yaşta birlikte hayatlarını sona erdiren iki gencin dramını anlamayı denemediler bile. Bu bir aşk intiharı olabilirdi, bu Türkiye’deki eğitim sisteminin gençler üzerinde yarattığı baskıdan kaynaklanıyor olabilirdi ama bunlar hiçbir zaman araştırılmadı. Bunun yerine “satanizm ve heavy metal” diye garip bir ikili yaratıp onun üzerinden tirajlarına tiraj, ratinglerine rating kattılar. Onlar açısından her şey iyiydi, yeni bir kaynak bulmuşlardı ve bunu sonuna kadar sömürmeye hazırdılar.
1998 ile 1999 arasında bir sene boyunca sürekli yalan dolan haberlerle medya “satanizm”i popüler bir meta haline getirdi. Kedilerin kesildiği, 3. sınıf Hollywood filmlerinden apartma ayinlerin yapıldığı, yurtdışındaki sözlük karşılığıyla çelişen grotesk bir “şey” uydurmuşlardı. Gizliden gizliye yapılan bu satanizm reklamı bir sene sonra 1999’de korkunç bir cinayetle meyvesini verdi. Derken üçüncü dünya ülkelerinde bile görülmeyen, ortaçağdaki cadı avlarına benzeyen, hatta toplu olduğu düşünülürse ondan daha barbarca bir hal alan “av sezonu” başladı. İnsanlar sadece siyah tişörtlü ve uzun saçlı olduklarından dolayı tutuklandılar, gecelerce nezarette alıkoyuldular. Ana haber bültenlerinde, haber programlarında, kısacası her yerde “uzun saçlılar satanisttir” önyargısını körükleyecek yayınlar yapıldı, hem de hiç beklemediğimiz demokrat ve aydın televizyon adamları tarafından! Rating ve tiraj onların da gözlerini kör etmişti. O günden beri de ara ara bu konuyu temcit pilavı gibi önümüze sunmaya devam ediyorlar.
Hepimizin üzülerek takip ettiği bu olayların bu müzikle, bu müziğin içerdiği herhangi bir fikirle örtüşmediğini az biraz kitap okumuş, az biraz genel kültür edinmiş herkesin çok iyi bildiğini düşünüyoruz. Filmlerdeki, şarkılardaki, kitaplardaki şeytanların, canavarların, vampirlerin kimseye zararı olmadığını herkes bilir. Esas kötüler para için, güç için, rating ve tiraj için bu hayattaki en güzel şeyi, müziği ve sanatı suçlayanlardır. Onlar özgürlüğünüzü, hayal gücünüzü, düşüncelerinizi çalar, elde ettikleri ganimetten kendilerine servet yaparlar. Artık buna bir dur demek lazım. Şarkılarımızda “şeytan”ı arayacağınıza kafanızı kaldırıp etrafınıza bakın. Şeytani bir şey arıyorsanız daha fazla kâr yapmak için eksik çimento kullanıp binlerce insanımızın ölümüne yol açan, dere yatağına imar planı yapan, halkı felakete karşı uyarmayan, sel felaketi geliyorum derken işçilerini malzeme taşıma amacıyla kullanılan araçların bagajına tıkan zihniyette arayın biraz da… Şarkılarımızı yalnız bırakın…
Bu önyargıyı 1998’de inşa etmeye başladılar. Alman Lisesi’nde okuyan iki genç intihar etmiş, intihar etmeden önce de duvara “We Don’t Belong Here” yazmışlardı. Bu mısralar satanizmle uzaktan yakından alakası olmayan alternatif rock grubu Radiohead’in çaresiz bir aşkı anlattığı ‘Creep’ şarkısına aitti. Gençleri intihara sürükleyen şey müzik olamazdı, üstelik dinledikleri müzik de heavy metal değildi ama basın bu olaydan yola çıkarak suni bir “öcü” yaratmaya niyetlenmişti bir kere. Kurdukları korku imparatorluğu ne kadar ürkütücü olursa, o kadar rant elde edebilirlerdi. O yüzden genç yaşta birlikte hayatlarını sona erdiren iki gencin dramını anlamayı denemediler bile. Bu bir aşk intiharı olabilirdi, bu Türkiye’deki eğitim sisteminin gençler üzerinde yarattığı baskıdan kaynaklanıyor olabilirdi ama bunlar hiçbir zaman araştırılmadı. Bunun yerine “satanizm ve heavy metal” diye garip bir ikili yaratıp onun üzerinden tirajlarına tiraj, ratinglerine rating kattılar. Onlar açısından her şey iyiydi, yeni bir kaynak bulmuşlardı ve bunu sonuna kadar sömürmeye hazırdılar.
1998 ile 1999 arasında bir sene boyunca sürekli yalan dolan haberlerle medya “satanizm”i popüler bir meta haline getirdi. Kedilerin kesildiği, 3. sınıf Hollywood filmlerinden apartma ayinlerin yapıldığı, yurtdışındaki sözlük karşılığıyla çelişen grotesk bir “şey” uydurmuşlardı. Gizliden gizliye yapılan bu satanizm reklamı bir sene sonra 1999’de korkunç bir cinayetle meyvesini verdi. Derken üçüncü dünya ülkelerinde bile görülmeyen, ortaçağdaki cadı avlarına benzeyen, hatta toplu olduğu düşünülürse ondan daha barbarca bir hal alan “av sezonu” başladı. İnsanlar sadece siyah tişörtlü ve uzun saçlı olduklarından dolayı tutuklandılar, gecelerce nezarette alıkoyuldular. Ana haber bültenlerinde, haber programlarında, kısacası her yerde “uzun saçlılar satanisttir” önyargısını körükleyecek yayınlar yapıldı, hem de hiç beklemediğimiz demokrat ve aydın televizyon adamları tarafından! Rating ve tiraj onların da gözlerini kör etmişti. O günden beri de ara ara bu konuyu temcit pilavı gibi önümüze sunmaya devam ediyorlar.
Hepimizin üzülerek takip ettiği bu olayların bu müzikle, bu müziğin içerdiği herhangi bir fikirle örtüşmediğini az biraz kitap okumuş, az biraz genel kültür edinmiş herkesin çok iyi bildiğini düşünüyoruz. Filmlerdeki, şarkılardaki, kitaplardaki şeytanların, canavarların, vampirlerin kimseye zararı olmadığını herkes bilir. Esas kötüler para için, güç için, rating ve tiraj için bu hayattaki en güzel şeyi, müziği ve sanatı suçlayanlardır. Onlar özgürlüğünüzü, hayal gücünüzü, düşüncelerinizi çalar, elde ettikleri ganimetten kendilerine servet yaparlar. Artık buna bir dur demek lazım. Şarkılarımızda “şeytan”ı arayacağınıza kafanızı kaldırıp etrafınıza bakın. Şeytani bir şey arıyorsanız daha fazla kâr yapmak için eksik çimento kullanıp binlerce insanımızın ölümüne yol açan, dere yatağına imar planı yapan, halkı felakete karşı uyarmayan, sel felaketi geliyorum derken işçilerini malzeme taşıma amacıyla kullanılan araçların bagajına tıkan zihniyette arayın biraz da… Şarkılarımızı yalnız bırakın…
~Doğu Yücel
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)